Kilka osób zapytało mnie, dlaczego scena obrazu jest przedstawiona w polskim krajobrazie, a nie tym, z Ziemi Świętej? Odpowiedź jest prosta: obraz powstał w okresie międzywojennym, gdzie również w sztuce podkreślano piękno i walory odzyskanej Polski po zaborach i jej przepięknych krajobrazów. Z drugiej strony - czy jest coś dziwnego, jeśli autor obrazu chciał przekazać ponadczasowe przesłanie?

Oto w konkretną ludzką pracę wchodzi Bóg - Człowiek, Jezus Chrystus. Przychodzi i chce przebywać z tymi, którzy w imię Boże rozpoczynają każdą swoją pracę; nawet tą najbardziej codzienną, prozaiczną, niedocenioną. On chce przychodzić, aby każdą pracę uświęcić; aby dać odczuć spełnienie swojej obietnicy: "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię". Czy w polskim krajobrazie nie potrzebujemy takiego przypomnienia? Czy w polskiej rzeczywistości nie brak ludzi, którzy - uczciwie wykonują swoją pracę, choć sprytne prawa ekonomii podpowiadają drogę na skróty w dorabianiu się?

Jezus przychodzi do Józefa, aby dać mu chwilę wytchnienia; by przypomnieć, że jest spełnieniem obietnicy Boga Ojca, Który we śnie powiedział Józefowi, co powinien uczynić.

Spójrzcie moi drodzy na ten obraz: Czy jest możliwe, by Jezus nie rozmawiał ze swoim przybranym ojcem? Czy też raczej ich rozmowy były zbyt intymne, by je mógł upubliczniać? Jak bardzo musiały być ważne, skoro o nich ani słowa nie zapisano! Św. Józef był pierwszym człowiekiem po Maryi, który poznał Jezusa jako Wcielone Słowo! Czy Syn Boży nie chciał się w pełni objawić temu, któremu Ojciec Niebios powierzył Jego samego? Już od dawna dziwiło wszystkich milczenie Józefa. Próbowano w tym dopatrywać się cechy jego skromnego charakteru. Zapewne to prawda, ale jego milczenie ma jeszcze inny wymiar. Jego milczenie mówi! Tajemnicę Boga wcielonego nie da się przecież wysłowić. Tak właśnie przedstawił go ewangelista Mateusz, jako kogoś, kto z szacunku nie jest w stanie wypowiedzieć Tajemnicy, którą nosił na rękach w postaci małego chłopca.

Gdy kapłan podnosi konsekrowaną Hostię ponad swą głowę, też milczy! Jeśli ktoś z Was spojrzy na nasz nowy obraz i pomyśli sobie o swojej codziennej pracy; o trudzie często nie pochwalonym, niedocenionym - niech przywoła chwile, gdy Jezus tak chętnie towarzyszył Józefowi w jego codzienności, w zwykłej pracy, w znużeniu, pocie i zwykłym bólu ciała. On był wtedy z Józefem; On chce być teraz z Twoim, moim umęczeniem i codziennym, porannym zwlekaniem się z łóżka do codziennych obowiązków, pracy, zmęczenia i odpoczynku. Tak jak stolarz, doświadczony cieśla wie, gdzie trzeba przyciąć deskę, jak ułożyć kamienie albo w jaki sposób zbudować dom według planu, tak Józef według planu Architekta - czyli Pana Boga, realizuje budowę rodziny, jakże innej od zwykłej rodziny. Jezus odwołuje się w swych słynnych porównaniach do obrazu bramy, fundamentu ze skały, kamienia odrzuconego przez budujących albo belki służącej do zamykania okiennic. Zapewne był to efekt wielu dyskretnych obserwacji pracy Józefa i przeprowadzonych z nim rozmów. Nie można wykonać drzwi, dachu czy fundamentu domu "na oko" - wszystko trzeba dokładnie wymierzyć, by drzwi się domykały, dach nie przeciekał, a fundament czy mur nie pękał. Nie można życia duchowego budować " na oko", bez odwoływania się do Słowa Bożego, do planu Boga, jaki On ma dla każdego. Kiedy zamyka się oczy na słowa Biblii, wszystko się wali, przewraca, przecieka, a my - pękamy duchowo. Więc moi Drodzy, w tym duchu spróbujcie popatrzeć na ten obraz. Niech nie zatrzymują Was szczegóły /kogoś zraziła rama, zamknięta półkoliście, komuś nie pasował krajobraz/; to są najmniej istotne szczegóły. Zobaczcie oczyma wiary "dalej" i "więcej"! Spotkanie Ojca /oczywiście tu - przybranego/ z Dzieckiem! Patrząc na ten obraz, cokolwiek byłoby przedmiotem Waszej pracy, obowiązków, zajęć - pamiętajcie: dzieci patrząc na Was, uczą się albo uczciwości, sprawiedliwości, rzetelnej pracy, albo będą powielać w swoim życiu zaobserwowane w dzieciństwie cwaniactwo, nieuczciwość, nieżyczliwość, dbanie tylko o siebie i swoje widzimisię.

Nie ma przypadków: do pięknie odnowionego wnętrza naszej świątyni - sanktuarium przybył na nowo Patron - Św. Józef Robotnik w tym wizerunku. mam wielką nadzieję, że właśnie ta obecność "na nowo", wzmocni kult i wiarę, że Patron Robotników, będzie także wielkim wspomożycielem dla tych, którzy dobrej, uczciwej pracy poszukują za godnym wynagrodzeniem.

Moi Drodzy; autorem oryginału obrazu Św. Józefa, który znajduje się w bazylice Św. Małgorzaty w Nowym Sączu jest malarz - Bolesław Barbacki. Obraz namalował w 1938 roku na zlecenie rzemieślników sądeckich. Był wielkim patriotą sądeckim, rozstrzelanym w sierpniu 1941 roku przez hitlerowców. Czy to kolejny zbieg okoliczności, ze rok namalowania tego obrazu jest tym samym rokiem, w którym powstała Filia Duszpasterska w Wołyńcach? I że po tylu latach, gdy pierwszy raz oglądałem ten obraz w Nowym Sączu, nic nie wiedziałem o jego autorze ani historii i roku powstania? Że właśnie kopia tego obrazu znalazła się w naszej świątyni? A może tak miało być?

W każdym razie: Bogu niech będą dzięki za taką kolej dziejów! Bogu niech będą dzięki! I za kolejną zapisaną kartę historii naszej, i naszej Parafii.

Serdecznie pozdrawiam Wszystkich i z serca Wam + błogosławię ks. Janusz Stefaniuk"

(Ks. Janusz Stefaniuk - Proboszcz naszej parafii od 10.06.2010 do 17.03.2019)

Powrót <<     

Obraz Patrona w Galerii >>