Wielki Post

 

Droga Krzyżowa -

piątek godz. 17.30;

 

Gorzkie Żale -

niedziela po Mszy św. o godz. 8.30;

 

Rekolekcje -

przed VI niedzielą Wielkiego Postu

(piątek, sobota, Niedziela Palmowa).

W tym roku nauki rekolekcyjne wygłosi ks. Paweł Siedlanowski

 

CZĘŚĆ I - Obrzędy wstępne:

 

1) Śpiew na wejście (tzw. introit) – rozpoczyna liturgię Mszy Św. i towarzyszy wejściu kapłana, diakonów oraz usługujących, wierni przyjmują wówczas postawę stojącą;

 

2) Pozdrowienie ołtarza – przyjmuje zwykle dwie formy: głębokiego pokłonu oraz ucałowania (przez kapłanów i diakonów); czasami kapłan okadza ołtarz, ale jest to element nieobowiązkowy;

 

3) Pozdrowienie ludu – celebrans czyni znak krzyża i wypowiada jedną z form pozdrowienia ludu z Mszału Rzymskiego;

 

4) Akt pokuty – składa się z kilku elementów, ale najważniejszym z nich jest formuła wyznania grzechów, którą wypowiadają wszyscy zgromadzeni;

 

5) Kyrie eleison (o ile nie zaszło w akcie pokutnym) – w polskim Kościele odmawiamy Kyrie eleison jako „Panie, zmiłuj się nad nami”;

 

6) Gloria in excelsis Deo („Chwała na wysokości Bogu”) – ten hymn pochwalny śpiewany jest podczas Mszy Św. sprawowanych w niedziele (z wyłączeniem niedziel Adwentu oraz Wielkiego Postu), w uroczystości oraz w święta, a także w czasie oktaw uroczystości. W dni powszednie jest pomijany;

 

7) Kolekta (tzw. modlitwa dnia) – odmawiana na głos przez kapłana modlitwa, zakończona odpowiedzią wiernych: „Amen”.

 

CZĘŚĆ II - Liturgia słowa:

 

1) Czytania biblijne i psalm responsoryjny między czytaniami – pierwsze czytanie jest zwykle fragmentem ze Starego Testamentu lub z Dziejów Apostolskich i następuje podczas każdej Mszy Świętej. Z kolei drugie czytanie pochodzi z Dziejów Apostolskich, z Listów albo z Apokalipsy. Pojawia się wyłącznie w niedzielę lub uroczystości;

 

2) Sekwencja – hymn, który pojawia się w czasie Mszy Świętej wyłącznie w Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego i Uroczystość Zesłania Ducha Świętego;

 

3) Aklamacja Alleluja – kiedy psałterzysta/kantor odśpiewa tę aklamację, wierni powinni wstać ze swoich miejsc. W okresie Wielkiego Postu Alleluja zastępuje się Chwała Tobie Słowo Boże lub Chwała Tobie Królu Wieków;

 

4) Ewangelia – czytanie Ewangelii w trakcie Mszy Św. to przywilej diakona oraz prezbitera. Od wiernych wymaga się w tym czasie postawy stojącej;

 

5) Homilia (lub kazanie) – homilia jest mową, która dotyczy bezpośrednio czytań liturgicznych. Natomiast tematem kazania zwykle jakaś aktualna sprawa bądź wydarzenie, np. świętowanie Halloween przez katolików;

 

6) Wyznanie wiary – jest odmawiane wyłącznie w niedziele i uroczystości;

 

7) Modlitwa powszechna (tzw. modlitwa wiernych) – wstęp i zakończenie wypowiadane są przez kapłana, natomiast same intencje może podawać diakon, kantor albo inna osoba świecka. Intencje powinny dotyczyć m.in. Kościoła, rządzących, osób cierpiących oraz zmagających się z trudnościami.

 

CZĘŚĆ III - Liturgia eucharystyczna:

 

1) Przygotowanie darów ofiarnych – celebrans kładzie na ołtarzu najpierw naczynia i przedmioty liturgiczne niezbędne do sprawowania Eucharystii, a następnie przynosi z tabernakulum chleb i wino. Kolejnym krokiem jest okadzenie darów. Wykonywanym czynnościom towarzyszy cicha modlitwa kapłana. Po okadzeniu darów celebrans obmywa ręce. Obrzęd ten nazywa się lavabo. Po nim kapłan wzywa wiernych do modlitwy nad darami. Jest ona wypowiadana przez wszystkich zgromadzonych;

 

2) Modlitwa eucharystyczna – w rzeczywistości składa się z wielu połączonych ze sobą formuł modlitewnych. Za jej główny element można uznać konsekrację wina i chleba, dzięki której dochodzi do przeistoczenia pokarmów w Ciało oraz Krew Jezusa Chrystusa (tzw. transsubstancjacja).

 

3) Obrzędy komunijne – składają się m.in. z modlitwy Ojcze Nasz, obrzędu pokoju, śpiewu Baranku Boży (łac. Agnus Dei) oraz z samej komunii świętej po której następuje wspólna modlitwa.

 

Część IV - Obrzędy końcowe:

 

1) Ogłoszenia duszpasterskie – nie są obowiązkowym punktem Mszy Świętej, dlatego można usłyszeć je głównie w niedziele;

 

2) Pozdrowienie wiernych i błogosławieństwo;

 

3) Rozesłanie i zejście celebransa z prezbiterium.

Liturgia

ZNAK BICIA W PIERSI

 

Znak bicia się w piersi czynimy tylko w momencie spowiedzi powszechnej po słowach "moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina". W kościołach nadal widać jak bardzo znak uderzania się w pierś jest powszechny w różnych momentach Mszy Świętej. Nie powinniśmy go wykonywać w czasie uniesienia Hostii i kielicha (co wielu wiernych robi). Śpiewając Baranku Boży w trakcie Mszy też nie powinniśmy tego gestu czynić. Nie wykonujmy go również podczas błogosławienia Najświętszym Sakramentem.

https://parafia.com.pl

POWTARZANIE I ZMIENIANIE SŁÓW

 

„Panie, nie jestem godzien” – niezależnie od płci, zwrot „godzien” jest częścią cytatu, więc powinien być wymawiany bez zmian formy, co jest częstym błędem wśród pań. Kolejną nieścisłością jest towarzyszenie księdzu przy wymawianiu kwestii „Oto Baranek Boży…”. W tym czasie adorujemy, słowa wypowiada sam kapłan.

UDERZENIE W PIERŚ

 

W czasie misterium przemiany chleba i wina w ciało Jezusa, wielu z nas podczas uderzeń w gong, bije się w pierś i pochyla głowę. W tym czasie należy patrzeć na uniesioną Hostię i kielich. Podczas słów „nie jestem godzien”, również nie chowamy wzroku, a patrzymy na ciało Chrystusa, jest to czas na adorację. Gest trzykrotnego uderzenia pięści w serce wykonujemy podczas spowiedzi powszechnej na słowa „moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina”. Jest on wyrazem skruchy, przyznaniem się do winy.

POCHYLENIE GŁOWY

 

Wiele osób nie wykonuje tego gestu, a skinienie głową oddające szacunek, powinno iść w parze z wypowiadaniem imienia Jezusa Chrystusa, Trójcy Świętej, Najświętszej Maryi Panny i świętego, który został wspomniany podczas danego nabożeństwa. Momenty te następują w czasie spowiedzi powszechnej, podczas hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, w wyznaniu wiary, przy pozdrowieniu przed Ewangelią

PRZYJĘCIE ODPOWIEDNIEJ POSTAWY

 

Jedną z kwestii problematycznych podczas nabożeństwa jest siadanie, klękanie i wstawanie w odpowiednich momentach.

Postawa stojąca symbolizuje radość z triumfu paschalnego Jezusa, powinna być zachowana od początku Mszy Świętej aż do oracji, podczas śpiewu przed Ewangelią i w czasie jej czytania, przy wyznaniu wiary, w czasie modlitwy powszechnej i po Komunii, a także na zakończenie nabożeństwa.

Siedząc, wsłuchujemy się w Słowo Boże podczas biblijnych czytań, psalmu, homilii, jak również w czasie przygotowania darów ofiarnych, udzielania Komunii i podczas dziękczynienia po jej przyjęciu.

Klęczenie wyraża adorację. Pozostajemy w pozycji na dwóch kolanach podczas przeistoczenia, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu i w czasie Modlitwy eucharystycznej. Jeśli nie klękamy przed przyjęciem Komunii świętej, to przyklękamy, znajdując się za osobą, która jest przy kapłanie – jest to zależne  od zwyczaju przyjętego w określonej wspólnocie. Przyklękanie powinno być na prawe kolano i odbywać się również podczas przybycia do kościoła i przechodzenia obok tabernakulum.

KIEDY WYKONAĆ ZNAK KRZYŻA

 

Duży znak krzyża wykonujemy podczas rozpoczęcia Eucharystii, jak i na koniec nabożeństwa, a także podczas kropienia wodą święconą. Mały znak krzyża czyniony trzykrotnie, wykonujemy przed Ewangelią na czole – by usłyszane słowa przemyśleć i zapamiętać, na ustach – by je głosić, i na sercu – by w nim pozostały.

Najczęstsze błędy popełniane podczas Mszy Św.

https://parafia.com.pl

Powtarzanie i zmienianie słów

Znak bicia się w piersi

Znak bicia się w piersi czynimy tylko w momencie spowiedzi powszechnej po słowach "moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina". W kościołach nadal widać jak bardzo znak uderzania się w pierś jest powszechny w różnych momentach Mszy Świętej. Nie powinniśmy go wykonywać w czasie uniesienia Hostii i kielicha (co wielu wiernych robi). Śpiewając Baranku Boży w trakcie Mszy też nie powinniśmy tego gestu czynić. Nie wykonujmy go również podczas błogosławienia Najświętszym Sakramentem.

Duży znak krzyża wykonujemy podczas rozpoczęcia Eucharystii, jak i na koniec nabożeństwa, a także podczas kropienia wodą święconą. Mały znak krzyża czyniony trzykrotnie, wykonujemy przed Ewangelią na czole – by usłyszane słowa przemyśleć i zapamiętać, na ustach – by je głosić, i na sercu – by w nim pozostały.

W czasie misterium przemiany chleba i wina w ciało Jezusa, wielu z nas podczas uderzeń w gong, bije się w pierś i pochyla głowę. W tym czasie należy patrzeć na uniesioną Hostię i kielich. Podczas słów „nie jestem godzien”, również nie chowamy wzroku, a patrzymy na ciało Chrystusa, jest to czas na adorację. Gest trzykrotnego uderzenia pięści w serce wykonujemy podczas spowiedzi powszechnej na słowa „moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina”.

Wchodząc do kościoła, kropimy się wodą święconą, co ma symbolizować obmycie z grzechów, chrzest święty, stajemy się otwarci na łaski i gotowi, by wysłuchać Słowo Boże. Ten gest podczas wychodzenia z kaplicy nie jest potrzebny. Jednak nie jest też błędem, jeśli osoba, która go wykonuje, składa intencję o łaski do Ducha Świętego.

Przyjęcie odpowiedniej postawy

Jedną z kwestii problematycznych podczas nabożeństwa jest siadanie, klękanie i wstawanie w odpowiednich momentach.

Postawa stojąca symbolizuje radość z triumfu paschalnego Jezusa, powinna być zachowana od początku Mszy Świętej aż do oracji, podczas śpiewu przed Ewangelią i w czasie jej czytania, przy wyznaniu wiary, w czasie modlitwy powszechnej i po Komunii, a także na zakończenie nabożeństwa.

Siedząc, wsłuchujemy się w Słowo Boże podczas biblijnych czytań, psalmu, homilii, jak również w czasie przygotowania darów ofiarnych, udzielania Komunii i podczas dziękczynienia po jej przyjęciu.

Klęczenie wyraża adorację. Pozostajemy w pozycji na dwóch kolanach podczas przeistoczenia, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu i w czasie Modlitwy eucharystycznej.

Jeśli nie klękamy przed przyjęciem Komunii świętej, to przyklękamy, znajdując się za osobą, która jest przy kapłanie – jest to zależne  od zwyczaju przyjętego w określonej wspólnocie.

Przyklękanie powinno być na prawe kolano i odbywać się również podczas przybycia do kościoła i przechodzenia obok tabernakulum.

Najczęstsze błędy popełniane podczas Mszy Św.

PARAFIA WOŁYŃCE

parafia.www@wp.pl

 25 643 52 91

Części Mszy Świętej

  1. Obrzędy Wstępne

  2. Liturgia Słowa

  3. Liturgia Eucharystyczna

  4. Obrzędy Zakończenia

Pierwszy Czwartek Miesiąca

  • godz. 17.30 (czas zimowy godz. 17.00) różaniec w intencji kapłanów i o powołania, nabożeństwo, Msza św.

Pierwszy Piątek Miesiąca

  • godz. 10.00 wizyta ks. proboszcza u chorych;

  • godz. 16.00 wystawienie Najświętszego Sakramentu i Koronka do Miłosierdzia Bożego, możliwość spowiedzi

  • godz. 17.45 (czas zimowy godz. 17.15) nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa i Msza św.

Pierwsza Sobota Miesiąca

  • godz. 17.30 (czas zimowy godz. 17.00) różaniec, nabożeństwo do Niepokalanego Serca NMP i Msza św.

Pierwsza Niedziela Miesiąca

  • po Mszy św. o godz. 8.30 wystawienie Najświętszego Sakramentu, nabożeństwo i procesja (IV - X).

Październik

  • godz.17.30 nabożeństwo różańcowe i Msza św

Adwent

  • Msza św. roratnia - środa i sobota godz. 6.00; Rekolekcje - od III niedzieli adwentu (niedz., poniedz., wtorek)

Wielki Post

  • Droga Krzyżowa - piątek godz. 17.30; Gorzkie Żale - niedziela po Mszy św. o godz. 8.30

  • Rekolekcje - przed VI niedzielą Wielkiego Postu (piątek, sobota, Niedziela Palmowa)

Maj

  • godz. 17.30 nabożeństwo majowe i Msza św.

Czerwiec

  • godz. 17.30 nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa i Msza św.

Różaniec Fatimski

  • od maja do października każdego 13-go dnia miesiąca po Mszy wieczorowej.

 

Części Mszy Świętej

  1. Obrzędy Wstępne

  2. Liturgia Słowa

  3. Liturgia Eucharystyczna

  4. Obrzędy Zakończenia

 

 

MSZE ŚWIĘTE

 

Niedziela:  8.30, 11.00, 17.00

Dni powszednie: godzina -  18.00

Środa i sobota godz. 6.00 Msza św. roratnia

Adoracja Najświętszego Sakramentu -

druga niedziela miesiąca 15.00 - 17.00

 

SAKRAMENT SPOWIEDZI ŚW.

 

Przed każdą Mszą św.

 

DANE KONTAKTOWE

 

Parafia pw. św. Józefa Robotnika w Wołyńcach

Diecezja Siedlecka, Dekanat Domanicki

Bursztynowa 1, 08-110 Wołyńce

Tel. 25 6435291

Administrator strony www.parafiawolynce.pl

Małgorzata Szczepańska

E-mail: parafia.www@wp.pl

Konto bankowe Parafii:

23 2030 0045 1170 0000 0290 8340